Call of Duty Wiki
Advertisement
Call of Duty Wiki
Temat tego artykułu pojawił się w grze Call of Duty: Modern Warfare. Temat tego artykułu pojawił się w grze Call of Duty: Modern Warfare II.

Farah Ahmed Karim (ar. فرح احمد كريم) – jeden z trzech grywalnych bohaterów Call of Duty: Modern Warfare.

Życiorys[]

Wczesne życie[]

Farah urodziła się w 1992 roku i dorastała w Riyzabbi w Urzykistanie w rodzinie profesora i urzędniczki. W 1999 roku rosyjskie wojska dokonały inwazji na jej kraj pod pretekstem wojny z terroryzmem. Pierwszego dnia inwazji jej matka zginęła w bombardowaniu, a ona sama cudem została uratowana przez wolontariuszy, dzięki czemu odnalazł ją jej ojciec i zabrał do domu. Postanowił on zabrać Farah, jej młodszego brata Hadira oraz uciec do bezpiecznego miejsca. Opuszczenie domu uniemożliwił rodzinie rosyjski żołnierz, który wszedł do środka w celu zabrania mieszkańców do obozu pracy. Ojciec Karim zaczął walkę z Rosjaninem dając dzieciom czas na schowanie się. Farah, chowając się przed wrogiem, znalazła w domu ostry przedmiot, którym z pomocą brata udało się jej zabić intruza. W międzyczasie na miasto dokonano ataku gazowego, przez co dzieci musiały uciekać chroniąc się maskami gazowymi. Podczas próby ucieczki rosyjską ciężarówką dzieci zostały złapane przez generała Barkowa, który przy pomocy swoich ludzi zabrał ich do obozu.

Inwazja dobiegła końca, kraj znalazł się w większości pod kontrolą sił rosyjskich, a Barkow był nieformalnym władcą rejonu. Tymczasem Karimowie całe dzieciństwo i młodość spędzili na nieludzkiej pracy w rosyjskim obozie w Tobraku. W 2009 roku Farah udało się skontaktować z brytyjskimi specsłużbami z błaganiem o pomoc. Wobec tego Barkow nakazał wyciągnąć z uwięzionych Urzykistańczyków tożsamość "dowódcy Karim" torturami. Barkow jednak od początku znał jej tożsamość i już zamierzał ją zabić, kiedy doszło do ataku Special Air Service na więzienie. Wszyscy Rosjanie zostali skierowani do obrony, co dało Farah czas na ucieczkę. Przy pomocy złamanej łyżeczki zabiła jednego ze strażników, odebrała mu broń oraz uwolniła współosadzone koleżanki. Korzystając z klucza, który ukradł wcześniej Hadir Farah miała dostęp do zbrojowni. Razem z innymi więźniami zaatakowała więc Rosjan próbując się przebić do pracowni chemicznej, gdzie przetrzymywano Hadira. W ostatniej chwili na odsiecz jej oraz bratu przybył porucznik Jonathan Price z 22. pułku SAS. Po walce zabrał on wszystkich Urzykistańzyków w bezpieczne miejsce.

Farah więzienie

Farah krótko po ucieczce z obozu Barkowa (2009)

Założenie SWU[]

Rok później, w 2010 Farah oraz Hadir założyli Siły Wyzwoleńcze Urzykistanu, czyli ruch oporu mający na celu wyzwolenie kraju spod okupacji Barkowa. Jako dowódczyni opracowała ona specjalną doktrynę kierującą działaniami SWU. Po pierwsze, SWU wolała sama zdobywać zasoby do walki, a darowizny i pomoc z zagranicy przyjmowano tylko od zaufanych źródeł. Po drugie, do organizacji mógł przystąpić każdy, jednak w walkach uczestniczyli tylko ludzie po 15 roku życia - młodsi mogli przechodzić trening by stać się żołnierzami w przyszłości. Po trzecie, działania wojenne miały być prowadzone tylko na terenie Urzykistanu, a ponadto prowadzono tylko konwencjonalne działania militarne. Odróżniało to SWU od Al-Katali, czyli innej organizacji zwalczającej Rosjan w Urzykistanie, ponieważ do walki używali oni terroryzmu, zarówno u siebie jak i za granicą. Oba ugrupowania zwalczały zarówno Barkowa, jak i siebie nawzajem.

Współpraca z CIA[]

W 2019 CIA przeprowadziła pewną nieudaną operację w Kastowii, która pogorszyła stosunki USA i Rosji, a ponadto w Londynie doszło do zamachu terrorystycznego. W oba te wydarzenie uwikłana była Al-Katala, więc Zachód postanowił zwalczyć tę organizację. Do Urzykistanu wysłano więc agenta CIA, Alexa, który miał nawiązać kontakt z SWU. Dzięki wstawiennictwu kapitana Price'a Karim zgodziła się pomóc Amerykaninowi, ale pod warunkiem pomocy w zajęciu rosyjskiego lotniska.

26 października w Aqutabi Alex i Farah udając zwykłych cywili dokonali dywersji na obecnych w mieście wojskach wroga. Agent CIA niepostrzeżenie podłożył ładunki wybuchowe pod 2 rosyjskie śmigłowce, co ściągnęło do centrum uwagę oddziałów nieprzyjaciela i osłabiło obronę lotniska w Al-Raab. Wieczorem siły SWU zaatakowały obiekt przy wsparciu improwizowanej broni - koktajli Mołotowa, dronów z C4 i dużego moździerza zwanego "piekielnym działem". Dzięki wszystkim tym czynnikom i przywództwu Farah siłom Urzykistańczyków udało się dotrzeć do ostatniego hangaru Rosjan. Wróg jednak zdążył wezwać pomoc i wtem przybył na miejsce duży oddział piechoty wsparty transporterem opancerzonym. Wtedy Karim doceniła pomoc CIA - Alex wezwał na miejsce pilota amerykańskiego śmigłowca AH-64 Apache, który w mig pozbył się wszelkich niedobitków Rosjan. Lotnisko zostało zajęte, co mocno osłabiło potencjał militarny Barkowa w rejonie.

Polowanie na "Wilka"[]

Farah karim

Już dwa dni później połączone siły wywiadów amerykańskiego i brytyjskiego miały tyle informacji, że zdołały one zlokalizować przywódcę Al-Katali - Omara "Wilka" Sulejmana. Przebywał on w budynku szpitala w Rammazie. Nad ranem 28 października oddziały Piechoty Morskiej USA zaatakowały to miejsce i złapały "Wilka". Siły Farah także były gotowe do szturmu, jednak przed atakiem st. sierż. Marcus Griggs powiedział Karim, że jej oddziały nie mogą wziąć udziału w ataku. Sulejman został eskortowany do budynku ambasady USA w Urzykistanie, gdzie Farah, Hadir i Alex go przesłuchiwali.

Tego samego dnia wieczorem pod budynkiem zebrały się siły Al-Katali pod dowództwem Jamala "Rzeźnika" Rahara żądające uwolnienia ich przywódcy. Wobec groźby utraty "Wilka" przysłano śmigłowcem drużynę ewakuacyjną w składzie: kapitan Price oraz sierżant Kyle "Gaz" Garrick z SAS. Ich maszyna została jednak zestrzelona, a Al-Katala dokonała szturmu na ambasadę. Wkrótce terroryści przedarli się przez wszystkie strefy bezpieczeństwa budynku i zaczęli zabijać jego pracowników i ochroniarzy. W całym tym chaosie sierżant Garrick zdołał jednak zdobyć kartę dostępu od martwego ambasadora Harrisa, dzięki czemu obrońcy mogli przedrzeć się na pozycje. Wilka ukryto w willi ambasadora. Dzięki znajomości taktyki Al-Katali Farah mogła udzielić Price'owi i Amerykanom bezcennych informacji na temat wroga. Pomimo zastosowania wsparcia z powietrza terroryści wciąż byli liczni. Udało im się wedrzeć do willi oraz uratować swojego mentora.

Następnego dnia Farah wyszła z inicjatywą dokonania zasadzki na konwój Wilka przejeżdżający tzw. Autostradą Śmierci. Price i Garrick mieli wypłoszyć ludzi Sulejmana z Darus, a kilka kilometrów dalej ona wraz z Alexem, Hadirem i kilkoma innymi Urzykistańczykami mieli zaczaić się z karabinami snajperskimi na wroga. Zanim jednak ich cel nadjechał, niespodziewanie nadleciały myśliwce Barkowa, a zaraz po nich przyjechały transportery opancerzone. Dzięki celnemu strzelaniu Alexa udało się wyeliminować pojazdy, jednak wtem doszło do ataku rosyjskiej piechoty na pozycje zaczajonych. SWU rozpaczliwie się bronili i byli bliscy upadku, gdy wtem Hadir otworzył pojemnik na swojej ciężarówce, gdzie przetrzymywał tajną broń. Ową bronią był gaz wykradziony z Werdańska (ten, którego zniknięcie pogorszyło stosunki Rosji i USA). Gaz zabił w męczarniach wszystkich rosyjskich żołnierzy. Hadir zdołał założyć Alexowi maskę gazową, a następnie przeniósł jego i siostrę w bezpieczne miejsce, a następnie uciekł, ponieważ wszyscy już wiedzieli, że zdobył on tę broń przy pomocy Al-Katali. Farah została ocalona jakiś czas później przez Price'a który przybył na miejsce.

Pościg za Hadirem[]

Farah uznała, że jej brat nie dość że współpracował z wrogiem, to jeszcze złamał jedną z zasad SWU - użył śmiercionośnego, niekonwencjonalnego gazu, od którego sam omal nie zginął 20 lat wcześniej. Zrozumiała ona, że ta zdrada musi być ukarana, więc zdecydowała się dalej współpracować z zachodnimi służbami, które od teraz ścigały też Hadira.

Wywiad namierzył miejsce w którym mógł ukrywać się Wilk - była to jaskinia niedaleko Takkari. W nocy oddział SAS, Alex i Farah przeprowadzili akcję zabezpieczenia tego obszaru. Miejscowi powiedzieli agentom, że Wilk ukrywa się w tunelu, do którego wejście jest w herbaciarni. Karim i Alex jako pierwsi zjechali liną w dół kryjówki Wilka, jednak okazała się ona zaminowana. Agent CIA i Urzykistanka cudem przeżyli eksplozję, jednak znaleźli się w podziemnym miejscu pełnym wrogów, w dodatku bez kontaktu z sojusznikami, a Alex dodatkowo stracił swój karabin. Jednak dzięki współpracy udało im się przebijać przez kolejne tabuny terrorystów, którzy dodatkowo rozstawili w tym miejscu całe mnóstwo pułapek. Wkrótce udało im się znaleźć Hadira. Krzyczał on do siostry, że Al-Katala jedynie próbuje im pomóc, jednak kobieta wciąż nie mogła wybaczyć mu bratania się z wrogiem. Potem Hadirowi udało się uciec z tego miejsca. Po jakimś czasie przez głośniki w jaskini dało się usłyszeć przemowę Wilka, co oznaczało, że znajduje się on niedaleko stąd. Alex cudem uniknął spłonięcia w jednej z pułapek Al-Katali i razem z Farah odnaleźli Sulejmana, który miał przyczepioną do kamizelki bombę czasową. Zabili go i od razu zabrali się do rozbrajania ładunku. Karim była doświadczona w rozbrajaniu bomb, więc po krótkim zapoznaniu się z czym ma do czynienia mówiła Alexowi jakie przewody ma przeciąć i w jakim momencie, aby udało się rozbroić ładunek. Na 2 sekundy przed eksplozją udało im się to. Po tym oboje znaleźli wyjście z jaskini, gdzie spotkali się z Garrickiem i Price'em. Inni agenci SAS wynieśli ciało Wilka i wszyscy ewakuowali się.

Koniec współpracy[]

Farah Urzykistan

Farah po powrocie do Urzykistanu

Hadir był ważnym oficerem SWU, więc jego współpraca z Al-Katalą nie mogła umknąć obcej uwadze. Departament Obrony Stanów Zjednoczonych wpisał więc bojowników Farah na listę organizacji terrorystycznych. Oznaczało to, że nie dość że jej siły tracą sojusznika, to jeszcze wszystkie amerykańskie wojska w rejonie traktują jej ludzi jak wrogów. Zdecydowała się ona powrócić do Urzykistanu dalej bronić kraju. Zdegustowany decyzją swojego rządu Alex oświadcza, że wraca z nią do Urzykistanu.

Ostateczne starcie[]

Kilka dni później Garrick i Price dzięki akcji przeprowadzonej w Mołdawii ujęli Hadira, który w dowód swoich czystych intencji uratował ich przed śmigłowcem Barkowa i do tego wręczył im materiały wywiadowcze dot. fabryki gazu bojowego generała, która znajdowała się w Gruzji. Amerykanie i Brytyjczycy chcieli ją zaatakować, jednak frontalny atak armii dwóch dużych państw na rosyjskiego generała mógł być potraktowany jako pretekst do wojny. Potrzebowali oni organizacji niepowiązanej z Zachodem, która mogła za nich zaatakować to miejsce, a bojówki Farah idealnie się nadawały. Pomimo początkowej niechęci (Karim wierzyła, że obrona Urzykistanu może odbywać się tylko w jego granicach) ostatecznie przystała na tę propozycję.

3 listopada Siły Wyzwolenia Urzykistanu wspierane przez ciężki sprzęt i wsparcie z powietrza zaatakowały fabrykę gazu w Bordżomi. Dzięki wsparciu maszyn przedzierali się przez kolejne linie obrony Rosjan. Jednak wkrótce dotarli pod drzwi obiektu, gdzie nie mogli skorzystać z dobrodziejstw pojazdów. W walce na krótkim dystansie Rosjanie używali strzelb i kuloodpornych kombinezonów saperskich, co przetrzebiło szeregi atakujących. Wkrótce się przebili do Nikołaja, który już czekał na nich z ładunkami wybuchowymi. Powiedział Farah, aby założyć bomby na piecach w kotłowni, co spowoduje reakcję łańcuchową i wysadzi fabrykę w drobny mak. Atakujący tak właśnie uczynili, jednak podczas walki z pewnym opancerzonym przeciwnikiem zniszczeniu uległ detonator, przez co powodzenie operacji zawisło na włosku. Farah postanowiła się poświęcić i odpalić ładunki ręcznie. Nie miałaby czasu na ucieczkę, jednak wtedy fabryka na pewno by runęła. Alex zaproponował co innego - chciał, aby Karim "wydała mu rozkaz" odpalenia ładunków ręcznie, żeby ona nadal mogła żyć by zabić Barkowa. Farah oświadczyła, że Alex jest "żołnierzem wolności" i że może iść się poświęcić. Kiedy Amerykanin czekał na znak do wysadzenia pieców, Urzykistanka i Nikołaj zakradli się do śmigłowca Barkowa, który próbował uciec z tego miejsca. Gdy generał próbował połączyć się z Kremlem Farah zaatakowała zadźgała go nożem, po czym nie zważając na prośby Rosjanina o oszczędzenie go, zrzuciła go z pokładu. Po tym Alex odpalił ładunki wysadzając fabrykę, a Karim i Nikołaj polecieli do Urzykistanu.

Później[]

W nieznanym okresie przeszła szkolenie wojskowe SAS oraz była członkinią drużyny najemników znanej jako Chimera. Chimera miała powiązania z Rosją, co sugeruje, że relacje pomiędzy tym państwem a Urzykistanem się poprawiły po śmierci Barkowa.

Multiplayer[]

Farah multi

Farah jako operatorka w trybie wieloosobowym.

Farah została później wydana jako operator w trybie multiplayer w ramach Sezonu szóstego.

Ciekawostki[]

  • Jej gupa krwi to AB+.
  • Farah uważa, że wojna w Urzykistanie toczy się nie tylko o niepodległość jej kraju, ale także o "uwolnienie jej społeczeństwa od staroświeckich nawyków". W wolnym Urzykistanie planowała ona nadać kobietom prawowite miejsce, a uwagi na temat tego czy kobiety są tak samo dobrymi żołnierzami co mężczyźni uważa za "seksistowskie".
  • Według biografii w trybie multiplayer mówi ona po "urzykistańsku", jednak w trakcie gry z jej ust słyszy się arabski.
  • Farah przyjaźni się z Iskrą, inną operatorką trybu wieloosobowego.
Advertisement