Call of Duty Wiki
Advertisement
Call of Duty Wiki
Temat tego artykułu pojawił się w grze Call of Duty 4: Modern Warfare. Temat tego artykułu pojawił się w grze Call of Duty 4: Modern Warfare w wersji na Nintendo DS. Temat tego artykułu pojawił się w grze Call of Duty: Modern Warfare 2. Temat tego artykułu pojawił się w grze Call of Duty: Modern Warfare: Mobilized. Temat tego artykułu pojawił się w grze Call of Duty: Modern Warfare 3. Temat tego artykułu pojawił się w grze Call of Duty: Modern Warfare 3: Defiance. Temat tego artykułu pojawił się w grze Call of Duty: Black Ops II. Temat tego artykułu pojawił się w grze Call of Duty: Advanced Warfare Temat tego artykułu pojawił się w grze Call of Duty: Black Ops III. Temat tego artykułu pojawił się w grze Call of Duty: Infinite Warfare. Temat tego artykułu pojawił się w grze Call of Duty: Modern Warfare Remastered. Temat tego artykułu pojawił się w prequelu Find Makarov: Operation Kingfish. Temat tego artykułu jest związany z realnym życiem.
„Naucz ich jak walczyć u twojego boku i tylko módl się, żeby nie zaczęli cię za to nienawidzić.”
— Gen. Shepherd o Rosjanach

Federacja Rosyjska (Российская Федерация) – państwo leżące na kontynencie Eurazjatyckim, które graniczy m. in. z Kazachstanem, Polską, Chinami czy Ukrainą. Występuje w niektórych częściach serii Call of Duty, takich jak Call of Duty 4: Modern Warfare, Call of Duty 4: Modern Warfare (Nintendo DS), Call of Duty: Modern Warfare 2, Call of Duty: Modern Warfare: Mobilized, Call of Duty: Modern Warfare 3, Call of Duty: Modern Warfare 3: Defiance, Call of Duty: Black Ops II, Call of Duty: Black Ops III,Call of Duty: Advanced Warfare, Call of Duty: Infinite Warfare i Call of Duty: Modern Warfare Remastered.

Historia[]

Federacja Rosyjska powstała pod koniec 1991 roku po rozpadzie ZSRR w wyniku przemian ustrojowych. Wtedy uznano także, by to państwo było spadkobiercą Związku Radzieckiego.

W 2002 roku wraz z Białorusią i kilkoma b. azjatyckimi republikami radzieckimi utworzyła OUBZ, które było odpowiedzią na rosnącą siłę NATO w Europie Wschodniej.

Uwaga! Dalsza część tekstu jest kanoniczna tylko względem serii Modern Warfare.

W latach 90 XX w. i pierwszej dekadzie XXI w. w Rosji powstało kilka partii. Z nich należy wyróżnić najsławniejszą partię opozycyjną, czyli Ultranacjonalistów. Zamierzali oni odbudować silne państwo podobne do ZSRR przy prowadzeniu polityki niechęci do państw Zachodu. Zdobyli oni duże poparcie, a ich przywódca, Imran Zachajew, za sprzedanie prętów paliwowych z czarnobylskiej elektrowni jądrowej zdobył dużo pieniędzy, za które zaczął zbroić swoich zwolenników. Także wtedy Ultranacjonaliści (wykorzystując będącego w ich szeregach Władimira Makarowa) wyrażali swoje niezadowolenie dla Zachodu i rosyjskiego rządu przeprowadzając zamachy terrorystyczne.

II wojna domowa w Rosji[]

„Nasi tak zwani przywódcy sprzedali nas. Zniszczyli naszą kulturę... gospodarkę... honor. Nasza krew wsiąkła w tę ziemię.”
— Odezwa Zachajewa do Rosjan.
Osobny artykuł: II wojna domowa w Rosji

W 2011 roku siły Zachajewa uderzyły na garnizony rosyjskiej armii, która od teraz była nazywana armią Lojalistów. Rozpoczęła się II wojna domowa w Rosji. Ultranacjonaliści uważali, że jest to konieczne, bo według nich rząd rosyjski działał tylko w interesie Zachodu. Znając nastawienie Zachajewa do USA i Wielkiej Brytanii, to drugie państwo zdecydowało się wspomóc Lojalistów. Główne walki były skupione w południowej europejskiej części Rosji, a także w Azerbejdżanie, bo obie strony dążyły do zdobycia tamtejszych silosów rakietowych. Po jakimś czasie do walk włączyli się też Amerykanie, którzy wysłali tam United States Marine Corps. Kilka dni później brytyjska jednostka specjalna Special Air Service polowała na główny zarząd partii Ultranacjonalistów (tzw. Czterej Jeźdźcy), by jak najszybciej zakończyć wojnę. Gdy podczas tych zmagań zginął Wiktor Zachajew, syn Imrana, Ultranacjonaliści w odpowiedzi wystrzelili w kierunku zachodniego wybrzeża USA pociski nuklearne. Na szczęście Amerykanów, uderzenie rakiet udało się anulować, a tego samego dnia zginął Imran Zachajew, który został zastrzelony przez szkockiego sierżanta MacTavisha. Ultranacjonaliści, pozbawieni centralnego sterowania, wkrótce ponieśli porażkę.

Call of Duty 4 Modern Warfare (04)

Imran Zachajew na moment przed śmiercią (góry Ałtaj, 2011)

Czasy pokoju[]

Wkrótce doszło do wyborów, do których o dziwo dopuszczono partię Ultranacjonalistów. Jeszcze większym zdziwieniem było to, że rzeczona partia wygrała te wybory. Prezesem partii po śmierci Zachajewa został Borys Worszewski, który potem był także prezydentem. Jedną z pierwszych decyzji nowego rządu było wydalenie z zarządu agresywnych Ultranacjonalistów, którzy w przeszłości byli zamieszani w terroryzm (m. in. Władimir Makarow i Wiktor Christienko). Ci założyli nową organizację terrorystyczną o nazwie Wewnętrzny Krąg i zaczęli się mścić na rosyjskim rządzie i szeroko pojętym Zachodzie. Worszewski natomiast odbudował infrastrukturę i odnowił armię, która od teraz była jak równy z równym z United States Army.

III wojna światowa[]

„Cała Rosja będzie się domagać wojny.”
— Władimir Makarow po zamachu w Moskwie.
Osobny artykuł: III wojna światowa

Stany Zjednoczone[]

NicPoRosyjsku

Moment przed tym, jak Wewnętrzny Krąg otworzył ogień do cywilów (Moskwa, 2016)

12 sierpnia 2016 roku Władimir Makarow wraz ze swoimi czterema współpracownikami planował przeprowadzić zamach terrorystyczny na lotnisko im. Imrana Zachajewa w Moskwie. Całą winę planował zrzucić na Amerykanów m. in. poprzez używanie amerykańskiej broni i mówienie po angielsku. Wcześniej generał US Army, Shepherd, aby umożliwić późniejsze złapanie terrorysty, umieścił w grupie Makarowa swojego człowieka (Joseph Allen). Nie wiadomo skąd, Makarow przejrzał ten plan, lecz początkowo udawał, że nic nie wie. Po przeprowadzeniu zamachu na lotnisko, w którym zginęły setki rosyjskich cywili i dziesiątki agentów FSB Makarow zabił Allena, aby pozostawić na miejscu ciało rodowitego Amerykanina. To wszystko podważyło rosyjską opinię publiczną. Prezydent Worszewski nie miał wyboru i musiał zaatakować USA.

Rząd rosyjski nie wiedział jednak o ważnej rzeczy. Worszewski nie był świadom, że najwyżsi dowódcy armii rosyjskiej (major Petrow) potajemnie współpracują z Makarowem. Armia wspierała terrorystów i na odwrót. Zarówno Petrow, jak i Makarow, chcieli, aby podbito USA i Zachodnią Europę.

Początkowo Rosjanie odnosili sukcesy. Wykorzystali efekt zaskoczenia, a do tego wyłączyli amerykańskie systemy wczesnego ostrzegania. Siły Lądowe Federacji Rosyjskiej zdołały przejść przez Wirginię i prawie podbiły Waszyngton. Jednak dzięki akcji jednostki specjalnej Task Force 141 udało się wystrzelić pocisk z głowicą jądrową na wybrzeże Stanów Zjednoczonych i po zdetonowaniu go na orbicie wytworzyć EMP dzięki czemu Rosjanie stracili przewagę. Obie strony musiały obejść się bez elektroniki, co dało Amerykanom przewagę. Jakiś czas później dzięki działaniom jednostki Delta Force w Nowym Jorku udało się wywalczyć kontratak. Rosjanie nie mieli wyboru i musieli się wycofać.

Europa[]

Przez półtora miesiąca trwało zawieszenie broni pomiędzy mocarstwami. Po tym czasie prezydent Worszewski, będący zwolennikiem pokoju, zdecydował się na rozmowy z Amerykanami na neutralnym terenie w Hamburgu. Podczas lotu samolotu z delegacją pokojową Worszewskiego, doszło do ataku terrorystów Wewnętrznego Kręgu, którzy dostali się na pokład samolotu przed startem. Terroryści rozstrzelali wszystkich członków Federalnej Służby Ochrony i delegację pokojową z wyjątkiem prezydenta. Władimir Makarow porwał go, aby wydobyć od niego kody do rosyjskiej broni nuklearnej.

Dwa dni później Wewnętrzny Krąg dokonał zamachu gazowego na europejskie stolice. To sparaliżowało obronę narodową tych państw. Po tym Makarow nakazał Petrowowi atakować Europę, co ten uczynił. Armia rosyjska walczyła na Starym Kontynencie, a w tym czasie WK wydobywał informacje od Worszewskiego.

Dzięki pomocy militarnej Amerykanów obie strony wojny szły "łeb w łeb". Jednak wkrótce terroryści porwali córkę prezydenta, Alenę. Bojąc się, że przez to Worszewski zdradzi kody, wysłano Task Force i Delta Force, by go uratowano. Po długiej operacji udało się to.

Później[]

„W tym historycznym dniu, reprezentanci dwóch wielkich narodów stoją przed zjednoczeniem...”
Worszewski

Borys Worszewski i Prezydent USA na rozmowach pokojowych (reportaż telewizji SPV).

Pierwszą decyzją Worszewskiego było zawarcie pokoju z krajami NATO, na co te przystały. Po tym Ultranacjonaliści utworzyli rząd koalicyjny z Lojalistami i rozpoczęli czystkę w partii i armii z ludzi Makarowa. Sam terrorysta, obawiając się sprawiedliwości, uciekł do Zjednoczonych Emiratów Arabskich, gdzie w Hotelu Oasis został zabity przez Johna Price'a.

II zimna wojna[]

Uwaga! Dalsza część tekstu jest kanoniczna tylko względem serii Black Ops.

W 2018 roku doszło do wybuchu II zimnej wojny pomiędzy kapitalistycznymi Stanami Zjednoczonymi a komunistycznymi Chinami. Walki pomiędzy mocarstwami o strefy wpływów toczyły się w Azji. Rosja straciła status mocarstwa i w tej wojnie była tylko pionkiem, jednak zarówno NATO, jak i KSO chciały ten kraj w swojej strefie wpływów. Początkowo Rosjanie prowadzili rozmowy pokojowe z rządem Afganistanu. Jeśli przebiegły pomyślnie, Afganistan obroni się przed KSO.

Tian Zhao[]

Przywódca KSO, Tian Zhao już nie słuchał się nawet rządu Chin i zdecydował się zaatakować Rosję, aby wcielić ją do swojego sojuszu. Tej decyzji obawiały się rządy Chin i USA, więc prezydenci obu państw zdecydowały, by amerykańska JSOC zabiła Zhao, gdy ten był w Peszawarze. Jeśli graczowi uda się go zabić, nie dojdzie do wojny, a Chiny i USA zacieśnią współpracę. Jeśli graczowi się to nie uda, KSO podbije Rosję, a II zimna wojna będzie trwać jeszcze 9 lat dłużej.

Ataki terrorystyczne z 28 kwietnia 2055 roku[]

Celem ataków przeprowadzonych przez KVA były elektrownie. Zaatakowanym miastem była Moskwa. Zniszczenie ich pozbawiło by kraju energii.

III zimna wojna[]

Praktycznie po zakończeniu II zimnej wojny rozpadła się Unia Europejska. Rozpad ten rozpoczął się kryzysem ekonomicznym, wskutek którego z organizacji wystąpiły takie państwa jak Polska, Węgry, Rumunia i Czechy. Zaraz po tym, aby zaprotestować przeciwko "traktowaniu ich w Unii jako kraje drugiej kategorii" podpisały indywidualne porozumienia z Rosją w celu przywrócenia płynności finansowej i stabilności energetycznej. Wkrótce do sojuszu z Rosją przystąpiła reszta Europy Wschodniej, Finlandia, Kazachstan i Grecja. W takim wypadku z inicjatywy Rosjan utworzono Transeuropejskie Porozumienie, które było organizacją ekonomiczną. Do frakcji szybko przystępowały państwa Afryki Północnej i Kuba. Federacja Rosyjska, po przerwie spowodowanej upadkiem komunizmu, ponownie stała się mocarstwem. W tym samym czasie poprzez te działania doszło do rozwiązania NATO i pogorszenia się stosunków ze Stanami Zjednoczonymi i Chinami.

Coraz częściej dochodziło także do incydentów, z powodu których świat wstrzymywał oddech. W 2029 roku Rosjanie zestrzelili amerykańskiego satelitę telekomunikacyjnego. Dwa dni później przez przypadek statek US Navy strącił za pomocą swoich pocisków rosyjską rakietę przenoszącą satelity. Dwa lata później doszło do tzw. incydentu Łomonosowa, który bardzo zaostrzył stosunki pomiędzy mocarstwami. Rosja zatopiła na nieznanym morzu statek badawczy z USA. Obie strony poszukiwały na dnie akwenu surowców mineralnych.

Niedługo po tym Iran zainicjował powstanie Sojuszu Obronnego pomiędzy państwami TP. W praktyce oznaczało to powstanie organizacji podobnej do byłego NATO (atak na jedno państwo członkowskie byłoby traktowane jako napaść na każde z nich). W reakcji na to Stany Zjednoczone podpisały wraz ze swoimi sojusznikami tzw. Porozumienie Winslowa. Zimna wojna odżyła na nowo. Wkrótce do obu frakcji dołączały coraz to nowe państwa. Ostatecznie, sojusznikami Rosji było prawie 30 państw, a niektóre z nich posiadały duże zasoby surowców energetycznych. Na nowo rozpoczęto także podbój kosmosu.

Siły zbrojne[]

Jeśli porównać rosyjskie siły zbrojne do Armii Radzieckiej, to można dojść do wniosku, że wojsko podupadło. Nie dość, że było mniej liczne i miało mniej sprzętu, to do tego dochodzi gorsze wyszkolenie. To sprawiło, że Ich największy przeciwnik, United States Army, zyskał miano najlepszej armii świata. Rosyjska armia nie była w stanie sprostać niezawodowym jednostkom, co było widać podczas II wojny domowej. Sytuacja zmieniła się, gdy urząd objął Borys Worszewski, który zwiększył liczebność armii i zmechanizował wojsko. Od tego czasu rosyjska armia była lepsza nawet od tej amerykańskiej. Należy też nadmienić o brutalności Rosjan podczas wojny, np. w czasie, gdy ci rozstrzeliwali czeskich cywilów podczas powstania w Pradze.

Podział Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej:

  • Agencje wywiadowcze

Inne, nieoficjalne rosyjskie siły zbrojne

Uzbrojenie[]

Rosja już od czasów Związku Radzieckiego mocno stawia na przemysł wojskowy, aby dozbroić swoją liczną armię. Konstrukcje Rosjan są proste, a zarazem niezawodne. Należy nadmienić, że niewiele broni używanej przez Rosjan zostało skonstruowane po 1991 r., bo większość pochodzi z czasów ZSRR.

Karabiny szturmowe[]

Strzelby[]

Karabiny snajperskie[]

Pistolety maszynowe[]

Pistolety[]

Karabiny maszynowe[]

Pojazdy[]

Śmigłowce i samoloty[]

Granatniki[]

Multiplayer[]

Call of Duty4: Modern Warfare[]

Mają tu miejsce mapy: Countdown, Downpour, Overgrown i Creek.

Call of Duty: Modern Warfare 2[]

Mapy: Derail, Sub Base, Salvage, Terminal i Overgrown są w Rosji.

Call of Duty: Modern Warfare 3[]

W Rosji mają miejsce mapy: Outpost, Off Shore i Terminal.

Call of Duty: Advanced Warfare[]

Mapa Kremlin jest w Rosji.

Znani Rosjanie[]

Seria Modern Warfare[]

  • Imran Zachajew (?-2011) - pierwszy przywódca partii Ultranacjonalistycznej, który zarazem wywołał II wojnę domową w Rosji. Po śmierci i wyborach w 2011 roku uznany za męczennika i bohatera "Nowej Rosji". W 2016 roku postawiono mu pomnik na samym środku Placu Czerwonego.
  • Wiktor Zachajew (1972-2011) - syn Imrana, dowódca wojsk Ultranacjonalistów. Zginął w obławie Special Air Service, co było powodem kryzysu atomowego pomiędzy Rosją i USA.
  • Władimir Makarow (1970-2017) - zamachowiec z czasów II wojny domowej w Rosji i najgroźniejszy terrorysta od czasów Bin-Ladena. Nienawidził Zachodu i wywołał III wojnę światową. Ma na rękach krew ponad 30 tysięcy osób. Zginął powieszony przez Johna Price'a, brytyjskiego żołnierza.
  • Borys Worszewski (ur. 1951) - ultranacjonalista i późniejszy prezydent Rosji, który zatwierdził atak na Stany Zjednoczone. Wyrzucił Makarowa z partii, za co ten go później uprowadził. Zwolennik rozwiązań pokojowych.
  • Kroputkin - prezydent Federacji Rosyjskiej, którego kadencja przypadała przed erą Worszewskiego.
  • Alena Worszewska (ur. 1992) - córka prezydenta Rosji, Borysa. Za nieustępliwość jej ojca wobec terroryzmu została porwana.
  • Wasilij Żukow (?-2016) - ultranacjonalista w rządzie Borysa Worszewskiego. Stracony przez terrorystów po ataku na samolot prezydencki.
  • Paweł Morozow (?-2016) - rosyjski dyplomata zabrany na negocjacje do Hamburga. Zabity przez terrorystów z Wewnętrznego Kręgu.
  • Bogdan Sokołow (?-2016) - rosyjski polityk, który zginął w zamachu terrorystycznym na samolot prezydencki.
  • Ania Kowalowa (?-2016) - ultranacjonalistka w rządzie Worszewskiego. Zginęła od kul terrorystów.
  • Andriej Harkow (?-2016) - agent FSO, który podczas ataku na samolot prezydencki za wszelką cenę starał się ochronić prezydenta, przez co zginął.
  • Leonid Pudowkin (?-2016) - dowódca A. Harkowa, który także zginął od kuli terrorystów podczas ochrony prezydenta.
  • Alojsza Tarkowski - agent FSO, który zginął podczas ataku na samolotu prezydenta.
  • Jurij (1973-2017) - były członek Specnazu i Ultranacjonalistów. Zdradził terrorystów, przez co jego były przyjaciel, Makarow, go zranił. Za to Jurij przeszedł na stronę Lojalistów i zwalczał dawnego znajomego. Zginął od strzału w głowę z ręki Makarowa.
  • Nikołaj (ur. 1969) - lojalista i szpieg w obozie Ultranacjonalistów w czasie wojny domowej w Rosji. Weteran wojny w Afganistanie. Po 2011 roku pomagał zachodnim służbom w zwalczaniu terroryzmu.
  • Wiktor "Volk" Christienko - ultranacjonalista wyrzucony z partii, który przystąpił do Wewnętrznego Kręgu. Skonstruował bomby chemiczne użyte przez Makarowa podczas ataku na Europę. W 2016 roku złapany przez amerykańskie służby.
  • Petrow - rosyjski major wojsk lądowych, główny dowódca podczas III wojny światowej. Współpracownik Władimira Makarowa.
  • Kamarow (?-2016) - lojalista, który po przegraniu wyborów jego partii emigrował. W czasie III wojny światowej pomagał zwalczać Makarowa, przez co zginął z jego ręki.
  • Sasza (?-2011) - żołnierz Ultranacjonalistów walczący w górach Kaukaz. Zginął w akcji Special Air Service.
  • Jura (?-2011) - szeregowy żołnierz Ultranacjonalistów walczący w rejonie gór Ałtaj. Zginął z ręki brytyjskiego żołnierza.
  • Wiktor (?-2011) - żołnierz ultranacjonalistyczny z czasów II wojny domowej w Rosji. Zginął od kuli agenta SAS.
  • Wiktor (?-2016) - jeden z zamachowców z ataku na lotnisko im. Zachajewa. Zmarł podczas wykonywania misji na terenie Stanów Zjednoczonych.
  • Lew (?-2016) - terrorysta Wewnętrznego Kręgu. Zginął podczas strzelaniny z FSB na lotnisku im. Imrana Zachajewa.
  • Kiriłł (?-2016) - zamachowiec Makarowa, który razem z nim dokonał ataku na lotnisko w Moskwie. Zginął zastrzelony przez FSB.
  • Anatolij - człowiek, który pomógł uciec terrorystom z zamachu na lotnisko w Moskwie. Jedyny z zamachowców, który przeżył.
  • Alexi (?-prawdopodobnie 2016) - członek Wewnętrznego Kręgu. Jego status jest nieznany, lecz najpewniej zginął od wybuchu granatu, który rzucił John Price.
  • Anton Fedorow (?-2016) - członek FSO, który zmarł w zamachu na samolot Ił-96-300PU próbując ochronić prezydenta.
  • Doktor (?-2016) - doktor frakcji Lojalistów. Zginął w ataku Wewnętrznego Kręgu na ich bazę w Indiach.

Seria Black Ops[]

  • Łomonosow

Call of Duty: Advanced Warfare[]

Advertisement