Khaled Al-Asad (Modern Warfare)

Dla postaci z Call of Duty: Modern Warfare, patrz Khaled Al-Asad (Reboot).

Khaled Al-Asadخالد الاسد
Al-Asad w Arabii Saudyjskiej
Przydomek	"Drugi jeździec"
Ranga	Dowódca OpFor, terrorysta
Związki	Ultranacjonaliści OpFor Czterej Jeźdźcy
Narodowość	Arabska (prawdopodobnie)
Występowanie
Gry	Call of Duty 4: Modern Warfare Call of Duty 4: Modern Warfare (Nintendo DS) Call of Duty: Modern Warfare 2 Call of Duty: Modern Warfare 3 Call of Duty: Modern Warfare Remastered Dziennik Soap'a
Mapy	Invasion Seatown
Poziomy	"Przewrót pałacowy" "Kryjówka" Intra gier Call of Duty: Modern Warfare 2 i Call of Duty: Modern Warfare 3
Szczegóły
Status	Egzekucja
Zabity przez	Strzał w głowę z M1911 oddany przez Johna Price'a
Data urodzenia	Maj 1963 roku
Wiek	48 lat (w momencie śmierci)
Data śmierci	Dzień 4, 2011 rok, Azerbejdżan
Broń	Desert Eagle
Specjalizacja	Dowodzenie
Wygląd
Płeć	Mężczyzna
Rasa	Biała
Oczy	Brązowe
Włosy	Czarne
Inne
Dubbing	Gabriel Al-Rajhi

„To tchórz, kapitanie Price. Al-Asad nigdy by się nie poświęcił.”

— Nikołaj o Al-Asadzie.

Khaled Al-Asad (ar. خالد الاسد) – postać występująca w Call of Duty 4: Modern Warfare, Call of Duty 4: Modern Warfare (Nintendo DS), Call of Duty: Modern Warfare 2, Call of Duty: Modern Warfare 3 i Call of Duty: Modern Warfare Remastered. Przywódca organizacji paramilitarnej (lub terrorystycznej) OpFor i późniejszy dyktator Arabii. Jeden z przywódców partii Ultranacjonalistycznej.

Biografia

Początki

Khaled Al-Asad w XXI wieku założył organizację OpFor, której poglądy polegały na tym, by ograniczyć wpływy Stanów Zjednoczonych na półwyspie Arabskim, a po przejęciu władzy skupić się na problemach własnych obywateli. Jego organizacja zaczęła się rozrastać i dozbrajać. OpFor chcieli iść za śladem rosyjskiej partii Ultranacjonalistycznej, która rozpoczęła wojnę ze znienawidzonym przez siebie rządem.

Współpraca

Aby zdobyć więcej broni, Al-Asad rozpoczął współpracę z Ultranacjonalistami. Po wstąpieniu w ich szeregi mianowano go na jednego z przywódców partii (tzw. Czterej Jeźdźcy). W zamian za sprzęt przywódca OpFor miał odciągnąć uwagę państw zachodnich na czas, gdy Ultranacjonaliści mieli przejąć władzę w Rosji.

Wojna domowa

W 2011 roku Al-Asad rozpoczął wojnę z własnym rządem w celu przejęcia władzy. Walki zakończyły się szybko druzgocącą klęską wojsk rządowych. Gdy siły rządowe praktycznie zostały rozbite przez wojska terrorystów, Al-Asad zdecydował się na publiczną egzekucję znienawidzonego prezydenta Yasira Al-Fulaniego. Egzekucję transmitowano na żywo w państwowej telewizji. Zaniepokoiło to Stany Zjednoczone, które rozpoczęły mobilizację swojej armii stacjonującej w Zatoce Perskiej.

Chociaż Arabia oficjalnie uniezależniła się od USA, to w kraju były łamane prawa człowieka. Wciąż dochodziło do walk pomiędzy OpFor a zwolennikami Al-Fulaniego, którzy de facto byli cywilami. Do tego ludzie Al-Asada przeszukiwali domy cywilów i urządzali ich egzekucje. Al-Asad ogłosił się dyktatorem.

Konflikt bliskowschodni

„Amerykanie popełniają błąd. Nigdy nie wezmą Al-Asada żywcem.”

— Nikołaj przed inwazją na państwo dyktatora.

W krótkim czasie amerykańska piechota morska dokonała inwazji na państwo rządzone przez terrorystów. Celem Marines nie było przejęcie kontroli nad krajem, lecz zgładzenie Al-Asada. 1. kompania zwiadu dostała zadanie przeszukania każdego miejsca, w którym mógłby się ukrywać dyktator. W tym czasie reszta amerykańskiej armii miała nacierać na stolicę państwa. Pierwsze kryjówki były fałszywe, więc poszukiwania zawężono wokół stolicy.

Dane dyktatora.

Po jakimś czasie siły OpFor nie mogły się dłużej bronić. Ostatnim bastionem w tej wojnie była stolica tego państwa. Terroryści nie posiadali praktycznie obrony przeciwlotniczej, więc Amerykanie, chociaż zmobilizowali 30 tysięcy żołnierzy, to postawili na siły powietrzne i pancerne. Masowy szturm dawał radę i OpFor wycofywali się w kierunku pałacu, w którym miał się ukrywać dyktator. Jednak Al-Asad miał swojego asa w rękawie. Terrorysta uciekł do swojej tajnej kryjówki za granicą, a na miejscu zostawił rosyjską bombę atomową, którą podarował mu Imran Zachajew, przywódca Ultranacjonalistów. W tym czasie w mieście przebywał inny Ultranacjonalista, Władimir Makarow, który dał Al-Asadowi przez telefon znak. Po tym terrorysta zdalnie odpalił bombę zabijając wszystkich będących tam amerykańskich żołnierzy i bardzo wielu swoich. Niegdysiejsza stolica stała się ruiną. Wojna na Bliskim Wschodzie się zakończyła.

Ukrywanie się

„W Azerbejdżanie jest kryjówka, z której dawniej korzystał Al-Asad.”

— Nikołaj mówi, co wie nt. Al-Asada.

Ciało Al-Asada kilka chwil po jego egzekucji.

Po tym Amerykanie za wszelką cenę chcieli dopaść Al-Asada. Informator o kryptonimie Nikołaj przekazał Brytyjczykom informacje o dawnej kryjówce dyktatora w Azerbejdżanie. Wysłano tam jednostkę specjalną Special Air Service. Po przybyciu w to miejsce informacja się potwierdziła. W wiosce było pełno Ultranacjonalistów. W ten rejon swoje siły wysłali też rosyjscy Lojaliści (przeciwnicy Ultranacjonalistów). Po ataku w całej wiosce rozpoczęły się walki. Lepiej wyszkoleni członkowie SAS dawali przeciwnikom radę, a do tego byli wspierani przez lojalistyczny śmigłowiec. Przeszukiwano każdy dom w okolicy. Po długich walkach i wyzwoleniu większości wsi zwrócono uwagę na pobliską stodołę. Zaatakowano ją, a po tym Brytyjczycy weszli do środka i złapali Al-Asada. Posadzono go na krześle i związano. Po tym agenci SAS zadawali mu pytania o bombę atomową. Terrorysta grał na zwłokę i udawał, że nie zna angielskiego. Po tym zadzwonił telefon Al-Asada. Odebrał go kpt. John Price. Gdy ten usłyszał w słuchawce głos Imrana Zachajewa (Price 15 lat temu był na nieudanej misji zabicia Rosjanina), to szybko się odwrócił i rozstrzelał Al-Asada z pistoletu Colt M1911.

Dziedzictwo

Plakaty z wizerunkiem Al-Asada wywieszane po jego śmierci.

Chociaż w świecie Zachodu Al-Asad był odbierany jako okrutny terrorysta, to w państwach, w których działał OpFor postrzegano go jako wielkiego człowieka. Pięć lat po jego śmierci za jego przykładem poszli terroryści w Afganistanie, którzy także starali się przejąć władzę w swoim kraju. Jego plakaty były rozwieszane też w innych arabski krajach, np. w Pakistanie.

Tryb wieloosobowy

Khaled Al-Asad jest komentatorem frakcji OpFor w trybie wieloosobowym w Call of Duty 4: Modern Warfare, Call of Duty: Modern Warfare 2 i Call of Duty: Modern Warfare Remastered. Jego zawołaniem zagrzewającym jego ludzi do walki jest cytat "Show you're no mercy" (ang. "Pokażcie, że nie macie litości").

Ciekawostki

• Jest wzorowany na Baszarze Al-Assadzie, syryjskim prezydencie. Chociaż inaczej wyglądają, to mają podobne głosy.
  • Jeśli chodzi o wygląd czy wiek, to już prędzej można go porównać do Basila Al-Asada, brata Baszara.
• W Call of Duty: Modern Warfare 3 w trybie Multiplayer gracz może odblokować emblemat z Al-Asadem.
• Pojawia się w intrach gier Call of Duty: Modern Warfare 2 i Call of Duty: Modern Warfare 3.
• Ma takie samo imię i nazwisko co syryjski archeolog i wykładowca (Khaled Al-Asad).
• Khaled rozumie język angielski. Świadczy o tym moment jego przesłuchania. Gdy Price się go pyta o nazwisko człowieka, który dał mu bombę atomową, Al-Asad mówi po arabsku "لن أخبرك" (pol. "Nie powiem ci").
• Jeden z modeli żołnierzy OpFor w kampanii i trybie Multiplayer jest podobny do modelu Al-Asada.
• Urodził się w tym samym roku co MacMillan, drugorzędny bohater Call of Duty 4: Modern Warfare.

Galeria

Price przesłuchuje Al-Asada

Price odbiera telefon od Imrana Zachajewa

Khaled Al-Asad w dzienniku Soapa